Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Χριστός καθεύδει...


"Ερωτάς πώς τα ημέτερα και λίαν πικρώς. Βασίλειον ουκ έχω, Καισάριον ουκ έχω, τον πνευματικόν αδελφόν και τον σωματικόν. "Ο πατήρ μου και μήτηρ μου εγκατέλειπόν με", μετά του Δαβίδ φθέγγομαι. Τα του σώματος πονηρώς έχει, το γήρας υπέρ κεφαλής, φροντίδων επιπλοκαί, πραγμάτων επιδρομαί, τα των φίλων άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει. Τί χρή παθείν; Μία μοι των κακών λύσις, ο θάνατος. Και τα εκείθεν μοι φοβερά, τοις εντεύθεν τεκμαιρομένω".

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Ώρα λύπης...


"Εχτές μ' είχαν οι πίκρες μου λυγίσει και μονάχος σε δάσος καθόμουν σκιερό σκίζοντας την καρδιά μου.
Γλυκό για μένα γιατρικό στις λύπες μου είναι πάντα με την ψυχή στη σιγαλιά να κρυφοκουβεντιάζω...
Και μέσα στα γυρίσματα του νου που κυκλοφέρνει, τέτοιαν αμάχη αντίμαχες είχαν στημένη σκέψεις:
Ποιος ήμουνα, τι θα γίνω, ποιος είμαι, δε γνωρίζω..."Υπάρχω" πες μου τι θα πει;;;;;"...

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος