Αν

Μια παραλλαγή από το γνωστό ποίημα του Κίπλινγκ «ΑΝ»

Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη

κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό...

Αν μπορείς στην τρικυμία, να κρατήσεις ψυχραιμία,

αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίζεις το καλό...

Αν μπορείς όταν σε βρίζουν, να μη βγάλεις τσιμουδιά,

αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,

αν μπορείς να συγχωρήσεις όσους σ’ έχουν αδικήσει,

αν μπορείς να αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει...

Αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στη χαρά και στην οδύνη,

αν η Πίστη στην ψυχή σου, μπρος σε τίποτα δε σβήνει...

Αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,

αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,

αν ΠΟΤΕ δε σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί...

αν στα ψέματα των άλλων, δε λες ψέματα κι εσύ,

αν μπορείς να μη θυμώνεις αλλά ούτε και να κλαις,

όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις...

αν μπορείς με ηρεμία, δίχως νεύρα ή δυσφορία

και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα...

Αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ‘ναι μια δημιουργία

και ποτέ σου να μη μένεις με τα χέρια σταυρωμένα...

Αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δε σου σηκώνουν...

Αν οι φίλοι και οι εχθροί σου δε μπορούν να σε πληγώσουν...

Αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά....

Ε!!! Παιδί μου τότε πια...

Θα μπορέσεις όπως πρέπει να απολαύσεις τη ζωή σου,

θα ‘σαι άνθρωπος σπουδαίος και ο Θεός θα ‘ναι μαζί σου!!!!!!