Θεέ μου...

Θεέ μου, πόσες φορές Σε γέλασα!
πόσες φορές μετανιωμένος,
στα πόδια Σου έπεσα, τα φίλησα,
άσωτος γιος, μ’ αγαπημένος…
Και πόσες, αχ! φορές δε Σ’ άφησα,
σαν κύμα βράχο παρατώντας,
που ήρθε και τον αφροστεφάνωσε
απ’ τα βαθιά νερά κινώντας…
Μακριά Σου τίποτα δε μου ‘μεινε,
όλα μακριά Σου μ’ απατήσαν.
Μόνο η λαχτάρα Σου κι η αγάπη Σου
μαζί μου εμείνανε κι εζήσαν.
Μ’ αυτές- φτερούγες δυο ανοίγοντας
όπου και να ‘σαι θα σε φτάσω.
Θεέ μου, όλα τα ‘παιξα και τα ‘χασα,

μα Εσέ δε θέλω να Σε χάσω!...