Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Ει τις θέλει...


«… Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ΄, 24). Οι τρεις φάσεις της μεταστροφής του μαθητού του Ιησού: απάρνηση, άρση του σταυρού και πορεία πίσω από το Διδάσκαλο.
Παιδί μου, απαρνήσου πρώτα κάθε τι δικό σου.
Κύριε, σου δίνω τα πάντα.
Δεν φθάνει, παιδί μου, να μου δώσεις κάθε τι που σου ανήκει. Θέλω εσένα τον ίδιο. Δος μου την καρδιά σου.
Κύριε, σου δίνω την καρδιά μου. Πάρε την καρδιά μου και όλη μου την ύπαρξη.
Και τώρα, παιδί μου, πάρε το Σταυρό σου. Όχι αυτόν που φαντάζεσαι ή επιθυμείς, αλλά εκείνον που Εγώ θα βάλω στους ώμους σου.
Κύριε, δέχομαι όλους τους σταυρούς που θα θελήσεις να μου δώσεις. Δος μου τη δύναμη να τους κρατήσω.
Παιδί μου, μη λες τους σταυρούς, σαν να υπάρχουν πολλοί. Δεν υπάρχει παρά μόνο ο Σταυρός μου. Και ο Σταυρός σου δεν είναι παρά ο δικός μου Σταυρός προσαρμοσμένος στο πρόσωπό σου, στις δυνάμεις σου. Μερικοί μιλούν για «μικρούς σταυρούς». Δεν υπάρχουν τέτοιοι. Σ’ όποια μορφή κι αν είναι, τελικώς πρέπει να φορτωθείς το δικό μου Σταυρό.
Να τον φορτωθώ λοιπόν, Κύριε, αν μου δώσεις την απαραίτητη δύναμη.
Παιδί μου, δεν αρκεί να φορτωθείς το Σταυρό και να βαδίζεις πίσω μου. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι για να με ακολουθήσει κανείς είναι απαραίτητο να αίρει το Σταυρό μου. Μα πρέπει αν με ακολουθήσεις ως το τέλος. Ξέρεις που πηγαίνω: στο Γολγοθά. Ο Σταυρός που φέρω -και που φέρεις- είναι το όργανο της ζωής που έφθασε σε μια θυσία ως το θάνατο. Αφού μεταφέρεις το Σταυρό, πρέπει να ξαπλωθείς σ’ Αυτόν, να καρφωθείς, να πεθάνεις επάνω του. Θέλεις να μείνεις μαζί μου ως το τέλος; Θέλεις να φέρεις το Σταυρό μου ως το Γολγοθά; Κι εκεί δεν θέλεις να έχεις μετοχή στη Σταύρωσή μου;
Κύριε, δεν έχω τη δύναμη να σταυρωθώ μαζί Σου.
Παιδί μου, εκείνος που θα χάσει τη ζωή του εξ αιτίας μου θα την κερδίσει. Ξέρω ότι δεν είσαι έτοιμος. Η θυσία σε τραβά, αλλά δεν είσαι ακόμη ικανός γι’ αυτή. Θα ήθελα να σε προετοιμάσω. Κάθε πρωί δέξου προκαταβολικά το Σταυρό που η καινούρια μέρα σου προετοιμάζει. Δέξου τον μέσα στο πνεύμα της ολοκληρωτικής θυσίας του Γολγοθά, σαν ένα ακόμη βήμα προς το τέρμα ενός οδυνηρού δρόμου…

(από το βιβλίο «Ιησούς» του Λεβ Ζιλέ, σελίδα 121-122)

Δεν υπάρχουν σχόλια: